Czy gra warta jest świeczki.

Kiedy zmienia się środowisko i przebywa się wśród nowych ludzi chce się czy nie poznaje się ich .historie. Na  takich grupowych  spotkaniach  opiekunek bywało tak że wszystkie mówiły na raz ale bywało też i tak że mówiła jedna a reszta słuchała. Na jednym z takich spotkań któraś zadała pytanie kończąc opowiadać dlaczego tu przyjechała i z jakiego powodu tu się znalazła. Dlaczego? Słuchałam..popijając kawę. Musiałam to robić wyjątkowo szybko bo jedna z kobiet zapytała mnie ..spieszysz się gdzieś?  Nie nigdzie się nie spieszę a dlaczego pytasz?  Bo pijesz tą kawę tak szybko jakbyś za pięć minut musiała z tąd  wyjść. Spojrzałam na kubek z kawą i rzeczywiście miałam  ja już wypitą a przecież  niedawno dopiero  zaczęłam ją pić.  Wyjątkowo mi dziś smakuje odpowiedziałam . Kiedy już rozchodziłyśmy się a właściwie rozjeżdżałyśmy bo panie opiekunki poruszają się  tu najczęściej rowerami  kobieta która siedziała obok mnie na spotkaniu zapytała: A ty dlaczego tu przyjechałaś?  Zdziwiło mnie jej pytanie na które odpowiedziałam wsiadając już na rower...Jak to dlaczego ?Jak wszystkie tutaj  żeby zarobić  pieniądze. Ela ..to nie jest główny powód dla którego tu przyjechałaś  powiedziała  i  każda z nas  rozjechała się w swoją stronę. A właśnie że dlatego powtarzałam mówiłam to pewnie nawet głośno sama do siebie  .Reszta dnia właściwie .nie różniła się niczym od poprzedniego. Przed kolacją babcia mnie zapytała Ela coś ci jest ? Nie a dlaczego pytasz? Bo wyglądasz  tak jakby ci coś było....Żeby już dała mi spokój powiedziałam ze boli mnie trochę głowa.
Kiedy wieczorem znalazłam się już w łazience i spojrzałam w lustro..  z wyrzutem pełnym gniewu  powiedziałam do siebie....Kłamczucha , kłamczucha , kłamczucha. Aktorka i do tego marna aktorka.!
Dlaczego nie mówimy  prawdy? Bo tak wygodniej  ?,Bo nie chcemy kogoś zranić? Bo nie chcemy być wytykani palcami?  Bo się jej boimy?  Bo nie chcemy być gorsi  ,słabsi od innych? A może dlatego że przed nią uciekamy?