piątek, 18 listopada 2016

Portret

Tyle słów które zostały niewypowiedziane
nigdy.
Tyle uśmiechu którego później nie było.
Nic na potem nie pozostało
oprócz potarganego myślami żalu.
W krajobrazie serca
na próżno wypatrywać kolorowych myśli.
Na nic się zdały serca zaklęcia
by wiosną wspomnień zapachniało znów
by spełniło się do końca.
W serce niepamięć zaczyna się wkradać
by łatwiej mu było żyć.
I choć czasami  uśmiech do niego  zagląda
to jednak zbyt mało,
za mało
by wspomnienia mogły ukojeniem
dla niego być.

8 komentarzy:

  1. tak jakoś chwycił mnie za serce ten wiersz,Elu...
    nie zawsze wspomnienia sa ukojeniem, czegoś zawsze żal...
    pozdrawiam Cie serdecznie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli chwycił to znaczy że serce masz.
      Miło cię widzieć Krakusku po długiej przerwie:)

      Usuń
  2. Piękne słowa w wierszu::) Elu ścisnęło za serduszko♥...buziaki::))

    OdpowiedzUsuń
  3. Danka dziekuje.Leca do ciebie rowniez serdeecznosci:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Luśko Luśko
    Powiedz mi na uszko
    Czyj portrecik
    Namalowałaś
    Swoim wirtualnym
    Pędzelkiem?
    :)

    OdpowiedzUsuń
  5. No to się wcisnęłam...;o) Dzięki za "linkę"...;o)

    Bardzo się nostalgiczna zrobiłaś moja Anielico...;o)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Już myślałam że to ja cos znowu zamieszałam w moich ustawieniach:)
      Gordyjko nostalgia wpisana jest w nasze życie i to dzięki niej Anielica ze mnie czasami jest:))

      Usuń