Moje dzieciństwo.

Dziś będzie o moim dzieciństwie które było tak barwne i kolorowe jak tęcza.
Od najmłodszych lat broiłam i to wcale nie mało! Tata zawsze mówił że u mnie miedzy nogami to coś się nie zgadza bo jak nic powinnam być chłopakiem:)) Pierwsze co pamiętam to to że bardzo chciałam nauczyć się fruwać .Ile razy wdrapywałam się na dachy.płoty i drzewa to Bóg jeden wie:) Uparta byłam. Godzinami potrafiłam to robić. Tato widząc moje zacieńcie wytłumaczył mi ze ludzie nie mogą latać tylko ptaki że latać można samolotem. Z ogromnym trudem ale pogodziłam się z tym choć i tak od czasu do czasu wdrapywałam się gdzieś i jeszcze próbowałam:) Następnym moim marzeniem było dojść na koniec świata….Zebrałam nawet grupkę chętnych do tej drogi. Każdy z nas posprzedawał butelki jakie tylko były w domu bo przecież wiedziałam już wtedy ze nie można ruszać w świat bez pieniędzy. Kiedy po przeliczeniu tej kasy okazało się że w świat nie ma co z nimi ruszać zaproponowałam by kupić za to chociaż lody i oranżadę:))) W rachunkach i ich kalkulacji byłam dobra od dziecka. Chęć dojścia na koniec świata we mnie gdzieś w środku jednak została…Moim prawdziwym utrapieniem były okulary! No musiałam je mieć na nosie a to przeszkadzało mi i to bardzo! Więc każde nowe okulary wytrzymywały u mnie gdzieś tak do tygodnia. Zwyczajnie je psułam!Używałam do tego najczęściej kamienia:)) Mama była bezsilna ale tez i uparta. Od dziecka zdecydowanie wolałam chłopców. Dziewczyny z tymi swoimi lalkami były dla mnie nudne .Bawienie się w wojnę ,kopanie piłki ,robienie szałasów,chodzenie na „pachę”,bawienie się oczywiście w lekarza. Jednak ja byłam zawsze lekarzem bo ja byłam przecież zdrowa jak ryba. Śledzenie u sąsiadów w stodole(ja stodoły nie miałam)kotów gdzie rodziły się małe kotki,nadmuchiwanie żab przez słomkę i jeszcze odprawianie mszy. To było to co mnie interesowało i bawiło. Opisze dwie zabawy z których do dzis sie śmiejemy:)) Kolegi dziadek miał wielka stolarnię.Tam to dopiero był raj..pewnego razu poszłam z tym kolega do tak zwanej malarni. Tam kończyła sie cała produkcja i szafy były juz do wzięcia. Stało w tej malarni 8 nowo zrobionych różnego rodzaju szaf.Więc ja oczywiście wpadłam na pomysł że dlaczego by ich nie pomalować na kolorowo? Kolega początkowo nie chciał ale juz ja użyłam swoich sposobów zeby mu się zachciało. akie tylko były kolory farb w tej malarni wzięliśmy i pomalowaliśmy te szafy w kolorowe paski. Kiedy dziadek kolegi nas na tym złapał o mało zawału nie dostał!!Tomek (kolega)uciekł bo był blisko wyjścia a ja wlazłam w jedna z tych szaf .Dziadek powiedział: czarownico!!! Będziesz za karę siedziała tu przez calutki dzień zamknięta o głodzie i chłodzie.To był bardzo dobry i wesoły dziadek zawsze dawał nam na lody. Więc zostałam uwięziona w wierzy! Spokojnie ,spokojnie w tej wierzy były przecież okna. Tomek zorganizował drabinę i czarownica znów była oswobodzona. Druga śmieszna historia była kiedy w tym samym miejscu inny kolega znalazł zdechłego ptaka. Postanowił zrobic mu pogrzeb. Chodził tak długo az mu zrobili mała trumienkę dla tego ptaszka.była nas spora gromada na tym pogrzebie Piotr ten kolega szal na szyje założył i ruszyliśmy na ogród czyli cmentarz.Wszystko było ładnie pięknie jednak gdy spuszczano trumnę do grobu my zamiast płakać zaczęliśmy się śmiać a to ksiedza czyli Piotra wyprowadziło z równowagi i tak kazdemu z nas dał kijaszkiem po dupie ze całkiem prawdziwe łzy się lały. Muszę wspomnieć że Piotr póżniej na prawdziwo został księdzem. Siedziałam też zamknięta w trumnie. Wszystkiego wszystkiego musiałam spróbować i tak zostało mi do dziś. Takich przezyc miałam caaałe mnóstwo! Rodzice byli bezsilni.Nic nie mogli zrobić. Zamknęli mnie pod kluczem a ja i tak uciekłam. Była jedna rzecz której panicznie się bałam!!!!Zmkniecie w piwnicy! Czasy dzieciństwa wspominam bardzo radośnie:)

                                               https://youtu.be/llOM-z8xPFU